Rap’in haysiyetli damarı rock’n’roll’un ta kendisidir

Şimdilerde Türkiye’de rapçi arkadaşların yarattığı kasırga sonrasında bazı işgüzarlar rockçıları sorguluyor: “Onların neden sesi çıkmıyor” falan. Bunlar rock, punk ve heavy metal müziği Sözcü Gazetesi’nden, Hürriyet Gazetesi’nden ya da en iyi ihtimalle youtube’tan falan rastgele takip etmiş kişiler.

Zira bu zevat; rock, metal ve underground punk’ın 90’lardan bu yana politik sistem eleştirisi yaptığının bırakınız farkına varmayı, çoğu aktif olan grupların isimlerini bile işitmemiştir ama maksat hariçten gazel okumak: “Rockçılar neden konuşmuyor?” Ulan dinliyor musun ki?

Bir kere, sadece tek başına Bulutsuzluk Özlemi’nin çalışmaları bile politik-rock’a dair çok büyük bir alan kaplamaktadır, biraz utanın…

Bununla birlikte rap’in Şanışer ve arkadaşlarının temsil ettiği asi damarı, rock’n’roll’un ta kendisidir ve rock türevi sayılır; tıpkı Run D-M.C. ve Public Enemy gibi baba rapperların kendilerini aynı zamanda bir rock grubu ve rocker olarak nitelendirmesi gibi Ceza’dan Ezhel’e hepsi dibine kadar da sıkı birer heavy-metal dinleyicisidir de. Hatta Fuat Ergin aynı zamanda bir DeliKasap yazarıdır.

Ezcümle: Rap’in haysiyetli damarı rock’n’roll’un ta kendisidir; rock, metal, punk ve rap kardeştir ve underground müzik grupları çok eskiden beri sisteme salvolar yollamaktadır.

Rap ve Heavy Metal’in kardeşliğine dünya çapında “popüler” bir ivme kazandıran ilk müzisyenler Anthrax ile Public Enemy biraderler oldu (Yukarıda). Tabii ki, daha öncesinde Aerosmith ile Run D.MC’nin efsanevi “Walk This Way”i de var. Türkiye’de ise Fuat’ın Çilekeş’le yaptığı ortak çalışmalardan tutun, Radical Noise’un gerçekleştirdiği hardcore-metal-rap birlikteliklerine dek yapılan birçok ortak üretim, hem politik sistem eleştirisi hem de rock-metal kardeşliğine örnek olabilecek çalışmaları ihtiva etmektedir.

Pentagram’ın bile Grup Vitamin ile ortak şarkıları varken aramıza nifak sokmaya hiç gerek yoktur.