Pentagram’dan yeni albüm: Akustik

Bazılarımızın merakla beklediği, bazılarımızın ise çoktan kulak tıkadığı “Akustik” albümü raflarda yerini aldı. 11 şarkıdan oluşuyor. Murat İlkan, Demir Demirkan ve Ogün Sanlısoy gibi isimleri bir araya getiriyor. Hatta Şebnem Ferah bile var.

Baştan belirteyim. Bir tanesini hediye etmek üzere iki tane aldım bu albümden. Bunda “Sonsuz”un akustik yorumunu ve albüm kapağını beğenmemin de payı var.

Benden 1 yaş büyük olan Pentagram, 30. yılını kutluyor. İlk kez bir Pentagram albümünü çıkar çıkmaz alan bir müziksever olarak, albüm hakkında birkaç kelamım olacak, eğer izin verirseniz…

Albümün kapak tasarımı hayaller kurmaya, o hayallere dalarak saatler geçirmeye çok müsait bir tasarım. Ben olsam, bir de posterini yerleştirirdim albüm ambalajının içine. Ağaç dokusunu dahi saatlerce didik didik edebilirsiniz aslında ve sırf bundan mütevellit, Pentagram’ın Taksim Ağaç Ev’de güzel, sıcak bir konser verebileceğini düşünüp duruyorum kendi kendime.

Dikkatimi çeken bazı şarkılar üzerine konuşmam gerekirse:

– Albüm, “Apokalips” ile başlıyor. Daha doğrusu başlamadan önce 1970’lerdeki Türk progresif rock – Anadolu rock dönemine götürüyor. O bass gitar girişi, arkada rüzgar ve akustik gitar… İşte bu üçlü, kısa sürede zihninizi sizden izinsiz alıp uzaklara götürebilir.

– “Geçmişin Yükü”, zaten bana göre MMXII albümünün en iyi şarkısıydı. Bu albümdeki performansı da hoşuma gitti.

– “Anatolia’yı” neden Şebnem Ferah söylemiş anlamadım. Geri vokallerde çok güzel etki bırakabilirdi, ama şu haliyle bence olmamış. Hatta arkadaşlarımla ortak bir görüşümüz var bu performansla ilgili. Ferah bu şarkı için fazla “Minnoş” ve miyavlıyor yahu.

– “For the One Unchanging’in” çok güzel bir enstrüman uyumu var bence. Kulakları okşuyor, ama… Yahu ben mi yanlış duyuyorum, yoksa bu şarkıda keman mı var? Madem keman var, öyleyse albüm kartonetinde neden bu konuda bir bilgi yok? Sanıyorum bir baskı hatası söz konusu.

–  “Give Me Something Kill the Pain’in” girişindeki “Yee eeee” diye girdiği kısım ne gaz yarabbi! Kızgın kumlardan serin sulara atlar gibi. Müthiş olmuş. Gitarım olsa o esnada etrafa savururum, o derece.

– Sonsuz şarkısında vokal kombinasyonu müthiş olmuş. Zaten en beğendiğim şarkı. İlk nakarat kısmı bittikten sonra adeta bir süreliğine “iç çekiş, derin nefes alışı” gerçekleşiyor ve şarkıyı aslında başlatan Murat İlkan oluyor. Bu adamı ve saçlarını çok seviyorum yahu. Şeker gibi adam! Öte yandan, Demir Demirkan da arka planda harika solo gitar performansıyla eşlik ediyor şarkıya.

Albümün en iyileri bence şu üçü:

“Fly Forever”, “Give Me Something  Kill the Pain” ve “Sonsuz.”

Neden?

Özellikle “Lions in A Cage” harika olabilirdi bu albüm için. Hele de Murat İlkan’ın yeni konserlerde keman eşliğindeki performanslarını duyduktan sonra.

Şarkı listesi:

1. Apokalips
2. Geçmişin Yükü
3. Uzakta
4. No One Wins The Fight
5. Fly Forever (Işıklar içinde uyu, Ümit Yılbar)
6. Gündüz Gece
7. Anatolia
8. In Esir Like An Eagle
9. For The One Unchanging
10. Give Me Something To Kill The Pain
11. Sonsuz