Kimse POWERWOLF Gibi Yemedi Ekmeğini Almanlığın

“Ama peki ya Rammstein?” diyenleri duyar gibiyiz. Tamam ama onlar bambaşka bir fenomen, dünya metal müziğine ait bir vaka onlar ve Almanlık ekmeğine ihtiyaçları kalmadı diyebiliriz. Peki ya Powerwolf? “Üf” deriz, üf; onlar kadar Almanlık ekmeğinin tadına bakan az grup var. Şu sıralarda “ich bin, ich bin” diye ortalıkta salınmalarının sebebi, tabii ki son albümleri Interludium hasebiyledir. Gruba şöyle bir değinmek, farz oldu, buyrun efenim:

Napalm Records etiketiyle 7 Nisan’da halka sunulan plak, üç farklı albüm formatında, eski ve yeni materyallerden ama “üzerinde oynanmış” versiyonlardan oluşuyor. Birinci plakta yeni materyallerin yanı sıra eski bazı şarkılarının yeniden düzenlenmiş versiyonları, ikinci diskte ise varolan Powerfolf şarkılarının yeniden yorumlanmışları ve üçüncü diskte ise orkestral yorumlar içeren yeni cillop şarkılar söz konusu.

Attila Dorn’un şenlikli vokal tarzı, Charles ve Matthew Greywolf’un jın-jın ve gli-gli esansı arttırılmış gitar riffleri, Roel Van Helden’ın tokmakçılık seviyesi üst raddede davul tınıları ve Falk Maria Schlegel’in dokunduğu yeri altın yapasıca fingirdek tuşluları besleyiciliğiyle Interludium “Taşşağını yiyeyim Almanlığın” diye haykıran müzikseverler için tumturaklı bir power-metal çalışması, doya doya yiying!

Zannımca bu Bavyera delikanlılarının standart power metal gruplarına nazaran en büyük artıları, power tarzının sınırlılığını aşma çabaları dışında, musiki armonilerinin zenginliğini de bir yana koyacak olursak, normal şartlarda ŞEKİL ŞEMAL konusunda entel pazarında dolanan hippi akademisyen tipolojisinin dışına taşmayı reddeden bir sadeliği tercih eden janr müptelalarının tam tersine, imaj konusuna da kafa yormuş olmalarıdır desek yeridir; abartılı bir yorum yaptığımızı öne sürenler dinden çıkar. Bence öyle!

Sizleri Latince lakırdıları ve zengin bir koro ile etkileyici bir power metal çalışması olan “My Will Be Done” ile baş başa bırakıyoruz sayın metalseverler…