Çürümüşlüğe panzehir: CEREBRA DEATH METALİ

Bu dünya, bu yeryüzü ve bu yüce doğa kaldıramıyor artık bu kadar çürümüşlüğü. Bu dünya, yeryüzü ve doğaya sahip olduğunu sanan sefil insanlık; daha ne kadar dağıtacak kendini bu mayın tarlalarında? Ki bu tarlalarda tuzaklananlar mayından bile beter mezarlardır. Ve ne yazıktır ki bu mezarların içleri boş da değildir! Cehalet ve hoşgörüsüzlük tohumları ekilidir buralarda ve tomurcukları patlayan ekinlerin boyları gök diyarına değin varmaktadır. Peki buna kim ses çıkaracaktır?

Elbette, death metal!

Adıyla müsemma bu tarzın yurdumuzdaki en cevval, en deli fişek ve en atılgan temsilcilerinden Cerebra; son teklisi Killed the Master’da, icra edilen tarzın tüm dinamiklerini üç dakikaya ustalıkla sığdırmış. Şarkı destursuz hücum ediyor üstünüze cümbür cemaat. Şarkının adını kafanıza vura vura ezberleten nakarata kadar riff öyle güzel akıyor ki, ağızda dağılan un kurabiyesi adeta. Davullar ne eksik ne fazla ne önde ne arkada, harika! Bas dahil gitarlar çalışkan ve uyumlu. Şarkı, emsallerine nazaran oldukça başarılı bir kıvamda melodik. Tarzın çok dışında kalacak kitle dahi üç tam tur ısınma turundan sonra adapte olabilir şarkıya. Death metalin alamet-i farikası sizleri eserin son çeyreğinde beklemekte. Bu kısımda, kesik rifflerin rüzgarı, sizleri ağır tempoda ince gövdeli bir ağaç gibi yalpalayacak, sarsacak, yerlere eğip kaldıracak.

Kesinlikle diğer ekibe nazaran özel bir önem atfetme gibi algılanmaması şerhini düşerek, vokal için ayrı bir kelam etmeli diye düşünmekteyim. Aga, bu ne temiz brutaldir ya. Evet, tertemiz! Umarım canlı izlemek nasip olur da, bir de sahne duruşu, frontman aurasını görmek isteriz.

Liriklerin süzgecinden şarkıyı geçirerek şu soru ile bitirmek isterim:

Bu çürümüşlüğü ardında bırakıp gitmek, bir hediye sayılmalıdır belki insanlığa?

NOT: 2:14’te başlayıp tam dört saniye sonra biten rifften ne istediniz? Böyle bir riff kolay mı yetişiyor memlekette?