Müzik tarihinde sıra dışı bir oluşum: The Velvet Underground ve NICO!

[vc_row][vc_column][vc_column_text]Merhaba sevgili arkadaşlar. İlk yazım olması sebebiyle biraz heyecanlıyım. Çünkü sizlere The Velvet Underground ile nasıl tanıştığımı, nelerinden etkilendiğimi anlatacağım. Bundan bir 15 sene öncesinde müziğe karşı hiç ilgim yoktu. Hatta sevmezdim bile. Ancak ilk dinlediğim şarkı olan The Eagles’in Hotel California sayesinde bu güzel dünyaya adım attım.  Bu şarkıdan sonra o sıralar Rock müzik kültürüne dair ne kadar grup, sanatçı varsa adeta sonsuz açlık özlemiyle hepsini yiyip bitirmeye başladım. İşte The Beatles olsun, Led Zeppelin olsun, Queen olsun Lynyrd Skynyrd olsun; kısıtlı imkanlarla diskografilerini indiriyor, bir yandan da inanılmaz bir müzikal keyif alıyordum. Çünkü yepyeni bir dünya keşfetmiştim ve müzik, hayatımın en temel taşlarından biri olmuştu artık.

İlk 2-3 senem böyle geçtikten sonra çok kıymetli bir arkadaşımın bana tavsiye etmiş olduğu Lou Reed’in Transformer albümünü indirip dinledim. Bu albüm için söyleyeceğim tüm cümleler kiyafetsiz kalır. Zira o Lou Reed’in sesinin ve gitar tınılarının vermiş olduğu o boş vermişlik hissi, şarkılarındaki sözler beni derinden etkilemişti. Gerçekten gitarı kaba çalıyordu ama insanı öylesine değişik duygulara sevk ediyordu ki “sadece bana olmuş olamaz” diye düşünüyor, şaşkınlıkla tekrar tekrar dinliyordum.

Daha sonra bu efsaneyi araştırmaya başladım ve müzik dünyasına nasıl adım attığını, neler yaptığını öğrenmeye başladım ve böylece ilk kurmuş olduğu grubu keşfettim. Yazımın başlığından da anlaşılacağı üzere grubun adı The Velvet Underground idi.

Bu muhteşem grubun ilk dinlediğim şarkısı ise Venus in Furs’un 15 dakikalık demo kaydıydı. Aşağıya bir adet Youtube linkini bırakıyorum.

İlk başlarda anlamsız gelmişti. Çünkü düşünün 14-15 yaşlarındayım ve şarkıda fetişizmden, kölelikten bahsediliyordu. Lakin grubu derinlemesine araştırmaya başladığımda Lou’nun ve arkadaşlarının müzik tarihinde yarattığı farkı da yavaş yavaş idrak ediyordum. The Velvet Underground’un kuruluş hikayesi olsun, Lou Reed’in Cale ile tanışması olsun; hatta tamamen ayrı bir konu olsa da bunu söylemem gerekiyor; Reed ile Cale arasındaki farkların bile çok enteresan olduğu aşikârdı. Zira Lou Reed ne kadar psikolojik buhranlar geçirse de, öfke nöbetleriyle etrafını kavursa da John Cale bir o kadar sakin ve insancıl biriydi.

Bu iki insanın zıt kutuplar misali bir araya gelmesi ve çok yakın arkadaşlar olması ve bu efsane grubu kurması çok ayrıksı bir müzikal sentezi ortaya serdi bana göre. Hatta bu arkadaşların kurdukları gruba isim verme hikayesi de ilginçtir. Grubun ismi  Michael Leigh`in sadomazoşizm hakkında yazdığı The Velvet Underground (Kadife Yeraltı) isimli kitabından gelmektedir. O zamanlardan Lou’nun eroine, transseksüellere, köleliğe, sadomazoşizme; kısaca yeraltı dünyasına karşı bir ilgisinin olduğunu ve bunu sanatında kullanacağı anlaşılmaktadır. Daha sonra gruba Lou`nun arkadaşı Sterling Morrison ve Cale`in arkadaşı Angus Maclisa`nın katılmasıyla yavaştan New York mekanlarında sahne almaya başlamışlar ancak bir sahne performansı sonrasında gruba para verilmesi teklif edilmesiyle Maclisa gruptan ayrılacağını söylemiştir. Çünkü Maclisa, sanat için bu grupta çaldığını ve asla para kabul etmeyeceğini söyler. Maclisa’nın yerine Maureen Tucker’i alırlar gruba ve The Velvet Underground son şeklini alır. Grup New York’ta ufak çaplı bir şöhrete ulaşır. Bu ufak çaplı şöhretin elbette bir getirisi olacaktır; o da zamanın en ünlü sanatçılarından, ünlü ressam ve Pop Art akımının öncüsü Andy Warhol’dür. Çaldıkları bir mekanda grubu dinler ve Lou Reed’i çok beğenir. İlk düşündüğü şey Lou Reed’i dönemin Chuck Berry’si yapmaktır. Daha sonra yanlarına giderek grubun menejeri olmak istediğini ileterek bir işbirliği teklifinde bulunur ve grup üyeleri kabul ederler. Andy Warhol bu grubu kanatları altına alır. Ayrıca vokalist olarak ise Almanya’dan keşfettiği film yıldızı ve eski bir manken olan Nico’yu gruba dahil eder. (Nico olayında ise ayrıyeten söylemem gereken bir şey var. Lou Reed bildiğiniz gibi psikolojik sıkıntıları olan benmerkezci bir insandır ve gruba gelen yeni üyeyi hiçbir zaman kabullenemez. O yüzden Nico bu gruba tek bir albümde eşlik etmiştir.)

Her şey çok güzel gitmektedir ancak grubun bir albümü hala yoktur. MGM stüdyolarında iki günde evet inanmayacaksınız ama iki günde “The Velvet Underground and Nico” albümünü kayda alırlar.

Sizlere grubun tüm müzik tarihini anlatırdım ancak sadece bu albümü ve müzik dünyasına neler kattığını anlatacağım. Aşağıda resmini görmüş olduğunuz meşhur kapak resmiyle bu albüm müzik tarihinde bence tamamen ayrı bir yerdedir.

1.Sunday Morning
2.I’m Waiting For The Man
3.Femme Fatale
4.Venus in Furs
5.Run Run Run
6.All Tomorrow’s Parties
7.Heroin
8.There She Goes Again
9.I’ll Be Your Mirror
10.The Black Angel’s Death Song
11.European Son

Peki neden sizlere bu albümü anlatıyorum? Çünkü bu albümün içerisindeki şarkılar New Wave’den tutun; Punk Rock, Alternatif Rock, Art Rock’a kadar tüm türlerin atası sayılıyor. David Bowie’den Iggy Pop’a kadar tüm efsanevi sanatçıları etkiliyor. Ama bu albümün üzücü hikayesi ise şöyle, albümün yaklaşık 15.000 adet satılması ve hiç itibar görmemesi şaşkınlık vericidir. Ancak ünlü müzisyen Brian Eno’nun dediği gibi “bu albümü dinleyen insanların her biri hemen grup kurma isteğiyle tutuşmuştur.”

Peki neden bu albüm ilgi görmedi? Düşünün The Beatles’in She Loves You şarkısını yaptığı yıllarda böyle türlere öncülük eden, sözleriyle, tınılarıyla, yeraltı dünyasını, hayatın gerçeklerini tokat gibi insanların yüzüne vuran şarkılarla beraber bu albüm ortaya çıkıyor. O zamanların Amerika’sında yaşayan insanları hayal edebilirseniz çok net anlaşılır bence. Değeri çok geç anlaşılsa da benim düşünceme göre bu albüm 1967’de değil de 1977’de ya 1987’de ortaya çıksaydı her şey çok farklı bir boyuta ulaşabilirdi.

Bu grubu ve albümü anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalır ancak mutlaka bu plağı dinlemenizi, sözleriyle beraber şarkıları anlamanızı tavsiye ediyorum.

Okuduğunuz için çok teşekkür ediyorum, esenlikle kalın.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]